4 maanden en 9 dagen Australië
Door: Rowdy
Blijf op de hoogte en volg Rowdy
09 Februari 2014 | Australië, Surfers Paradise
Hey allemaal,
Het is alweer een lange tijd geleden dat ik via deze blog iets van mezelf heb laten horen. Maar geloof het of niet, van de roadtrip die alweer drie maanden geleden is, had ik een prachtig verslag gemaakt maar telkens weer was er gezeur dat het verslag te lang was, daarna was het een gebrek aan een goede internetverbinding of dat mijn laptop er weer eens geen zin in had. Zodra dat allemaal eens mee zat, dan was er een onderhoud op deze website en na een aantal keer proberen werd had ik er dus helemaal geen zin meer in. De meesten wisten ook wel dat ondertussen aan het werk was op een boerderij, dus dat laat ik bij wat het was.
Maar goed, na precies drie maanden nadat ik was begonnen met mijn farmwork in Stanthorpe zit ik op dit moment in een internetcafé ergens in Surfers Paradise, gelegen aan de warme Gold Coast van Australië. Op één februari was ik terug in Brisbane en heb daar een aantal dagen met vrienden van de eerste weken opgetrokken en ben nu al een paar dagen in Surfers Paradise ook weer een paar vrienden te zien. En wat voelt het goed om weer terug in de normale wereld te zijn. Ik kan me zelfs al niet meer herinneren hoe het voelt om broccoli's te plukken, dus vanaf nu is het alleen maar vooruit kijken en elke dag weer nieuwe dingen beleven.
Zoals de meesten dus wel via Facebook of via-via gehoord hebben, heb ik precies drie maanden op een boerderij in Stanthorpe gewerkt. Hier mochten we met een groep van 30 backpackers de broccoli 's plukken en verpakken. De tijd was voorbij gevlogen, het eerste plan was om er voor een week of 6 te verblijven en voor kerst en oud&nieuw weer door te reizen verder naar het noorden. Maar vanaf de eerste dag heb ik genoten. Het werk was hard en de dagen waren soms 12 tot 13 uur lang en niet voor iedereen weggelegd. Zo waren er genoeg andere backpackers die binnen een week hun spullen weer konden inpakken en mochten vertrekken. Maar al deze dagen is het wel waard geweest, want zoals nu kunnen we realistisch nadenken om een auto te kopen om hiermee het echte Australië te gaan verkennen.
De rede dat ik langer bleef dan gepland was omdat je op een gegeven moment met een groep zo goed bevriend raakt en je iedereen in het hostel wel kent, dat het absoluut niet de moeite waard is om naar een andere stad te gaan, nieuwe mensen moet leren kennen en die binnen een week zonder afscheid weer te verlaten. Ook waren de uren goed en werd het na oud&nieuw alleen maar meer. Op een gegeven moment zit je er dan 10 weken en wil je eigenlijk vertrekken, maar op het zelfde moment zijn de drie maanden dan al bijna volbracht, dat het nog wel even de moeite waard is om dat vol te maken. Want op dit moment kan ik mijn second year visum aanvragen, wat betekent dat ik hier voor nog een jaar kan blijven of dat ik voor nog een jaar kan terugkomen als ik dat wil.
De dagen zagen er vaak hetzelfde uit, het zwaarste was nog wel het weer. Het was in de ochtend rond een graadje of 15 en in de middag soms boven de 40. Stanthorpe was ongeveer 900 meter hoog gelegen en het was officieel de koudste plek van Queensland. De wekkers gingen de meeste ochtenden af rond 4:30 om daarna snel wat ontbijt en lunch voor de dag te maken. Om 5:20 vertrokken we in een bus van de hosteleigenaar richting de boerderij. De eigenaar van de boerderij had vier verschillende locaties allemaal tussen de 15 en 25 minuten van het hostel. De totale grote was ongeveer 1500 hectare hiervan konden ze 450 hectare bewerken. Naast broccoli's hadden ze ook nog lettuce (sla) en wombock, silverbeet een salary (waar ik nog nooit van gehoord had).
De eerste week moest ik alleen maar plukken voor minimaal 10 uur per dag en dat was erg wennen en zwaar. Mijn handen zaten niet eens onder de snijwonden, maar onder de blaren en mijn rug voelde 50 jaar ouder. Als we klaar waren, was het vaak nog rond een uur wachten totdat we weer opgepikt werden door de hostel eigenaar, omdat hij voor 4 verschillende boerderijen de backpackers regelden. Zodra we terug waren, was het avondeten soms nog even naar de pub toe en weer naar bed. En dat voor drie maanden lang...
Gelukkig hadden ze na de eerste week iemand in de schuur nodig voor het icen en stacken van de kratten en boxen. Dat deed mijn handen goed, maar op een gemiddelde dag zo'n 600x 15 kilo ijs en 900x 10 kilo wegende kratten op een pallet tillen zorgde er wel voor dat ik elke dag blij was om mijn bed weer te zien.
Weer een aantal weken later begonnen ze op dezelfde boerderij met het plukken en wou ik wel weer graag 'naar buiten' toe. Dan heb je ook wat meer praatjes tegen de eigenaar en supervisor en ik vroeg netjes of ik weer in het picking team mocht. Toen was het weer een aantal weken hard werken en daarna kreeg Rowdy alle leuke en makkelijke baantjes toegeschoven! Op een gegeven moment begon ik de harvester te rijden en heb ik even de tractor om de kisten te verwisselen gereden. En als de enige backpacker was ik op een gegeven moment een grote John Deer voor het planting team aan het rijden en mijn laatste week was een beetje rondhangen met de handyman en biertjes drinken met de baas tijdens werktijden. Ook werd ik vaak van boerderij naar boerderij gebracht door de supervisor en dat was al snel 30-40 minuten in de auto zitten en betaald krijgen!
Na mijn laatste werkdag kon ik de route terug naar Brisbane gelukkig met twee Ierse meiden mee rijden die ook voor drie maanden lang mijn roommates zijn geweest. Een van de meiden werd door haar vriend opgehaald die helemaal vanuit Melbourne kwam om haar te 'bevrijden'. Eenmaal terug in de stad had ik de wekker uitgezet en ben ik de laatste avonden in plaats van 4:30 op te staan, pas rond dit tijdstip naar bed gegaan! :)
In Brisbane heb ik ook mijn buurmeisje Martine en haar ouders ontmoet en daarmee een heerlijk biertje gedronken. Daarna zijn we nog twee dagen een beetje wezen rondhangen en heb ik ook wat vrienden van mijn eerste weken opgezocht.
Maar zoals het met reizen gaat, is elke dag weer anders en is Martine nu aan de andere kant van het land in Perth en zit ik hier nu in Surfers Paradise. We hebben dus ook al een campervan gekocht, deze was van onze supervisor en die laat hem op dit moment nog weer helemaal nakijken en zorgt voor de registratie en al dat soort zaken. Deze zullen we binnen een paar dagen krijgen en dan zal ik terug naar Stanthorpe gaan, om samen met één of twee andere van de boerderij te vertrekken richting Melbourne.
Nou ik ga nu nog even van de zon op het strand genieten en we spreken elkaar vast wel weer!
Het is alweer een lange tijd geleden dat ik via deze blog iets van mezelf heb laten horen. Maar geloof het of niet, van de roadtrip die alweer drie maanden geleden is, had ik een prachtig verslag gemaakt maar telkens weer was er gezeur dat het verslag te lang was, daarna was het een gebrek aan een goede internetverbinding of dat mijn laptop er weer eens geen zin in had. Zodra dat allemaal eens mee zat, dan was er een onderhoud op deze website en na een aantal keer proberen werd had ik er dus helemaal geen zin meer in. De meesten wisten ook wel dat ondertussen aan het werk was op een boerderij, dus dat laat ik bij wat het was.
Maar goed, na precies drie maanden nadat ik was begonnen met mijn farmwork in Stanthorpe zit ik op dit moment in een internetcafé ergens in Surfers Paradise, gelegen aan de warme Gold Coast van Australië. Op één februari was ik terug in Brisbane en heb daar een aantal dagen met vrienden van de eerste weken opgetrokken en ben nu al een paar dagen in Surfers Paradise ook weer een paar vrienden te zien. En wat voelt het goed om weer terug in de normale wereld te zijn. Ik kan me zelfs al niet meer herinneren hoe het voelt om broccoli's te plukken, dus vanaf nu is het alleen maar vooruit kijken en elke dag weer nieuwe dingen beleven.
Zoals de meesten dus wel via Facebook of via-via gehoord hebben, heb ik precies drie maanden op een boerderij in Stanthorpe gewerkt. Hier mochten we met een groep van 30 backpackers de broccoli 's plukken en verpakken. De tijd was voorbij gevlogen, het eerste plan was om er voor een week of 6 te verblijven en voor kerst en oud&nieuw weer door te reizen verder naar het noorden. Maar vanaf de eerste dag heb ik genoten. Het werk was hard en de dagen waren soms 12 tot 13 uur lang en niet voor iedereen weggelegd. Zo waren er genoeg andere backpackers die binnen een week hun spullen weer konden inpakken en mochten vertrekken. Maar al deze dagen is het wel waard geweest, want zoals nu kunnen we realistisch nadenken om een auto te kopen om hiermee het echte Australië te gaan verkennen.
De rede dat ik langer bleef dan gepland was omdat je op een gegeven moment met een groep zo goed bevriend raakt en je iedereen in het hostel wel kent, dat het absoluut niet de moeite waard is om naar een andere stad te gaan, nieuwe mensen moet leren kennen en die binnen een week zonder afscheid weer te verlaten. Ook waren de uren goed en werd het na oud&nieuw alleen maar meer. Op een gegeven moment zit je er dan 10 weken en wil je eigenlijk vertrekken, maar op het zelfde moment zijn de drie maanden dan al bijna volbracht, dat het nog wel even de moeite waard is om dat vol te maken. Want op dit moment kan ik mijn second year visum aanvragen, wat betekent dat ik hier voor nog een jaar kan blijven of dat ik voor nog een jaar kan terugkomen als ik dat wil.
De dagen zagen er vaak hetzelfde uit, het zwaarste was nog wel het weer. Het was in de ochtend rond een graadje of 15 en in de middag soms boven de 40. Stanthorpe was ongeveer 900 meter hoog gelegen en het was officieel de koudste plek van Queensland. De wekkers gingen de meeste ochtenden af rond 4:30 om daarna snel wat ontbijt en lunch voor de dag te maken. Om 5:20 vertrokken we in een bus van de hosteleigenaar richting de boerderij. De eigenaar van de boerderij had vier verschillende locaties allemaal tussen de 15 en 25 minuten van het hostel. De totale grote was ongeveer 1500 hectare hiervan konden ze 450 hectare bewerken. Naast broccoli's hadden ze ook nog lettuce (sla) en wombock, silverbeet een salary (waar ik nog nooit van gehoord had).
De eerste week moest ik alleen maar plukken voor minimaal 10 uur per dag en dat was erg wennen en zwaar. Mijn handen zaten niet eens onder de snijwonden, maar onder de blaren en mijn rug voelde 50 jaar ouder. Als we klaar waren, was het vaak nog rond een uur wachten totdat we weer opgepikt werden door de hostel eigenaar, omdat hij voor 4 verschillende boerderijen de backpackers regelden. Zodra we terug waren, was het avondeten soms nog even naar de pub toe en weer naar bed. En dat voor drie maanden lang...
Gelukkig hadden ze na de eerste week iemand in de schuur nodig voor het icen en stacken van de kratten en boxen. Dat deed mijn handen goed, maar op een gemiddelde dag zo'n 600x 15 kilo ijs en 900x 10 kilo wegende kratten op een pallet tillen zorgde er wel voor dat ik elke dag blij was om mijn bed weer te zien.
Weer een aantal weken later begonnen ze op dezelfde boerderij met het plukken en wou ik wel weer graag 'naar buiten' toe. Dan heb je ook wat meer praatjes tegen de eigenaar en supervisor en ik vroeg netjes of ik weer in het picking team mocht. Toen was het weer een aantal weken hard werken en daarna kreeg Rowdy alle leuke en makkelijke baantjes toegeschoven! Op een gegeven moment begon ik de harvester te rijden en heb ik even de tractor om de kisten te verwisselen gereden. En als de enige backpacker was ik op een gegeven moment een grote John Deer voor het planting team aan het rijden en mijn laatste week was een beetje rondhangen met de handyman en biertjes drinken met de baas tijdens werktijden. Ook werd ik vaak van boerderij naar boerderij gebracht door de supervisor en dat was al snel 30-40 minuten in de auto zitten en betaald krijgen!
Na mijn laatste werkdag kon ik de route terug naar Brisbane gelukkig met twee Ierse meiden mee rijden die ook voor drie maanden lang mijn roommates zijn geweest. Een van de meiden werd door haar vriend opgehaald die helemaal vanuit Melbourne kwam om haar te 'bevrijden'. Eenmaal terug in de stad had ik de wekker uitgezet en ben ik de laatste avonden in plaats van 4:30 op te staan, pas rond dit tijdstip naar bed gegaan! :)
In Brisbane heb ik ook mijn buurmeisje Martine en haar ouders ontmoet en daarmee een heerlijk biertje gedronken. Daarna zijn we nog twee dagen een beetje wezen rondhangen en heb ik ook wat vrienden van mijn eerste weken opgezocht.
Maar zoals het met reizen gaat, is elke dag weer anders en is Martine nu aan de andere kant van het land in Perth en zit ik hier nu in Surfers Paradise. We hebben dus ook al een campervan gekocht, deze was van onze supervisor en die laat hem op dit moment nog weer helemaal nakijken en zorgt voor de registratie en al dat soort zaken. Deze zullen we binnen een paar dagen krijgen en dan zal ik terug naar Stanthorpe gaan, om samen met één of twee andere van de boerderij te vertrekken richting Melbourne.
Nou ik ga nu nog even van de zon op het strand genieten en we spreken elkaar vast wel weer!
-
09 Februari 2014 - 09:29
Erna:
Wat een geweldige ervaring en mooi verslag.
Geniet van je mooie droom reis, het ontdekken, werken en vooral genieten.
Groet en fijne reis.
We kijken uit naar je volgende reis verslag.
Ik volg je ook al op FB. -
09 Februari 2014 - 12:54
Jolanda Van Duynen:
Wauw Rowdy, wat een ervaringen rijker. Wat zal het genieten zijn nu, na dat harde werken, om weer verder te gaan. Leuk dat je later makkelijkere klusjes kreeg, blijk van waardering voor je harde werken, vast en zeker! En dan ook nog een jaar langer mogen blijven/ terugkomen, heb je goed gedaan. Je mag trots zijn op jezelf. En dan straks weer op weg naar de volgende bestemming, super!( Ga je je BBQ meenemen in je campervan of ben je hem al kwijt?) Wordt er wel een beetje jaloers van hoor : 'Ik ga nu nog even van de zon op het strand genieten' haha ;) Maar het is je van harte gegund jongen! Geniet er met volle teugen van, ik wens je heel veel plezier!
Groetjes Jolanda. -
09 Februari 2014 - 18:13
Ingrid En Wilbert:
Zo Rowdy, een heel verhaal. Fijn om weer iets van je te horen. En wat een beleving allemaal.
Tja er moet ook gewerkt worden, zo heb je weer geld om de reis voort te zetten. Maar een mooie ervaring dus.
Geniet nu maar van de zon en even relaxen, voordat je weer verder gaat.
Maak er wat moois van.
groeten
Ingrid en Wilbert -
09 Februari 2014 - 19:30
Luna:
nou Rowdy jij maakt wel veel leuke avonturen mee. Heb je anders nog wel mooie uggs voor mij gezien? Doe mij dan maat 34, als je daar toch heel veel verdient kan je nog wel 2 paar doen voor mij asjeblieft? Onze poezen zijn nu ook vaker in huis dan vroeger. Alleen Pip doet soms vervelend en Snowy is de liefste van alle poezen en Timmie is naar Erna toegegaan maar hij heeft het daar wel heel leuk. Veel plezier daar nog in Australië. xxx van je broer en zusjes en papa en mama. -
09 Februari 2014 - 21:55
Wim Keijzer:
Prachtig om weer eens een live verslag van jou te lezen. Via je moe horen wij wel een en ander. Geniet er van!!! Reizen en buitenlandse ervaringen kunnen ze je nooit meer afnemen, euro's wel. Ben jaloers op de temperatuur bij jou. ... weer hier. Of echt winter, of echt zomer, maar dit is niks. Ben nu druk een warmte wisselaar te plaatsen bij de kuikenstal. Als het goed is besparen wij redelijk veel gas om te verwarmen en is het apparaat goed voor de kuikens, de boer en het milieu. Pas jij op als je soms naar west aus. ga op voor haaien. Er was weer iemand opgehapt. Veel plezier en tot horens.
Groeten ome Wim. -
16 Februari 2014 - 15:01
Carina:
Ha Rowdy, geweldig om jou zo te 'zien' genieten in Australië.. Je hebt de tijd van je leven daar! en wat mooi dat je het nog met een jaar kan verlengen.... want er is nog zoveel te zien (en te beleven..). Ben je nog steeds van plan om te gaan Parelduiken? :-).
Ik bekijk/lees met plezier je foto's en verhalen.
Fijne tijd nog! Groetjes, Carina. -
28 Februari 2014 - 21:14
Maarten:
Hé Rowdy, top om te lezen hoe jij het daar maakt. Op FB kom ik soms wel foto's tegen en leuke verhalen. Je hebt wel een schitterende bbq, maak er veel gebruik van. Het weer bij jou leent zich er prima voor. Het is hier, zoals anderen al schreven, noch winter, noch zomer, gewoon.............. niks dus.
Wat doe je na dat jaar??? weer verlengen :-)
Hartstikke belangrijk om vooral te genieten, dit soort zaken heb je in de pocket en dat neemt niemand je meer af, Willem schreef het al. Carpe Diem en zo te zien doe je dat prima en niet alleen, soms ook met anderen. PS: Nog geen leuke dame gevonden?
Ben benieuwd wat je volgende "klus" wordt om financiële middelen te genereren, want helaas ook daar heb je poen nodig. En gezien de wensen van Luna moet je even extra hard werken. 2 paar Uggs, dat valt te doen. Denk dat je wel even moet vragen welk model, goud- of zliverkleurig?
'k Zou zeggen blijf genieten en we horen het wel weer.
Linda / Maarten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
